طبق نتایج یک مطالعه جدید، ژن درمانی ممکن است به بهبود علائم حرکتی در افراد مبتلا به پارکینسون که به سایر درمان ها واکنش نشان نداده اند، کمک کند.
بیماری پارکینسون یک اختلال مخرب عصبی است که بوسیله نواقص حرکتی و غیر حرکتی مشخص می شود که عمدتا بوسیله فقدان سلول های دوپامینرژیک در جسم سیاه و هم چنین تخریب مسیر جسم سیاه-مخطط ایجاد می شود .برخلاف پیشرفت های زیادی که در رویکردهای پیشرفته درمان یا مهار پارکینسون صورت گرفته است، هنوز هم موانع زیادی برای رسیدن به درمان قطعی بر سر راه است
استراتژی های درمانی که در سال های اخیر برای پارکینسون طراحی شده است شامل درمان های مبتنی بر سلول های بنیادی و ژن، انتقال فاکتورهای نوروتروفیک و تکنیک های تحریک مغزی مانند تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال(TMS)، تحریک مسستقیم ترانس کرانیال(tDCS) و تحریک عمقی مغز (DBS) است.
محققین استراتژی های ژن درمانی در مبارزه با این بیماری را شامل AAV-GAD، AAV-AADC، lenti-AADC/TH/GTP-ch1، AAV-Neurturin(AAV-NRTN)، خاموش سازی آلفا-سینکولین و انتقال ژن PRKN را می دانند. با وجود همه پیشرفت های صورت گرفته برای درمان پارکینسون، هنوز برخی مشکلات موجب شکست در درمان می شوند. امید است که با پیشرفت دانش محققان در زمینه ژن درمانی و انجام کارآزمایی های بالینی لازم، درمان جدیدی برای بیماری های صعب العلاج مانند پارکینسون به کمک بیماران بیاید.
Reference:https://www.news-medical.net/news/20181228/New-study-describes-various-gene-therapy-strategies-for-treating-
.
