نقاط تاریخی عطف در اکتشافات ژنتیک
۱۸۵۹ چارلز داروین Charles Darwin کتاب منشأ گونه ها را منتشر می کند.
۱۸۶۵ گرگور مندل Gregor Mendel مقاله آزمایشاتی روی هیبریداسیون گیاهان را ارائه می دهد.
۱۹۰۳ کروموزوم ها به عنوان واحدهای وراثتی کشف می شوند.
۱۹۰۶ کلمه ژنتیک genetics اولین بار در سومین کنفرانس ژنتیک در لندن توسط ویلیام باتسون William Bateson مطرح می شود.
۱۹۱۰ توماس هانت مورگان Thomas Hunt Morgan مکان ژنها را روی کروموزومها نشان می دهد و همچنین کشف می کند که ژنهای موجود روی کروموزومها ، قانون “تفکیک مستقل اللهای مندلی را پیروی نمیکنند.
۱۹۱۳ آلفرد استوارت وانت Alfred Sturtevant اولین نقشه ژنتیکی یک کروموزوم را ترسیم می کند.
۱۹۱۳ نقشه های ژن نشان می دهند که کروموزومها شامل ژنهای منظم خطی هستند.
۱۹۱۸ رونالد فیشر Ronald Fisher کتاب ” همبستگی بین خویشاوندیها در فرضیات وراثت مندلی ” را منتشر می کند – فرضیات جدیدی شروع می شود.
۱۹۲۷ تغییرات فیزیکی در ژنها موتاسیون mutation نامیده می شود.
۱۹۲۸ فردریک گریفیث Fredrick Griffith ملکول وراثتی که بین باکتریها قابل انتقال است را کشف می کند.
۱۹۳۱ کراسینگ آور علت نوترکیبی شناخته می شود.
۱۹۴۱ تاتوم Edward Lawrie Tatum و بیدل George Wells Beadle نشان می دهند که ژنها پروتئین ها را رمز می کنند.
۱۹۴۴ آوری Oswald Theodore Avery ، مک لئود Colin McLeod و مک کارتی Maclyn McCarty ملکول DNA را به عنوان ماده ژنتیکی جدا می کنند . ( البته در آن زمان اصول دگرگونی نامیده شدند.)
۱۹۵۰ اروین شارگاف Erwin Chargaff نشان می دهد که چهار نوکلئوتید در اسید نوکلئیک به نسبتهای ثابتی حضور ندارند ، اما چند قائده عمومی برای آنها وجود دارد. ( از جمله بازهای نوکلئوتیدی آدنین – تیمین و سیتوزین – گوانین همیشه به نسبت مساوی باقی می مانند.)
۱۹۵۰ باربارا مک کلینتوک Barbra McClintock ترانسپوزونها را در ذرت کشف می کند.
۱۹۵۲ آزمایش هرشی – چیس Hershey-Chase ثابت می کند که ماده ژنتیکی در فاژها (و همه موجودات زنده ) DNA می باشد.
۱۹۵۳ ساختمان DNA توسط واتسون James D. Watson و کریک Francis Crick و با کمک روزالین فرانکلین Rosalind Franklin بصورت مارپیچ دوتایی معرفی می شود.
۱۹۵۶ جو هین تیو Jo Hin Tjio و آلبرت لوان Albert Levan تعداد صحیح کروموزومها در انسان را ۴۶ معرفی کردند.
۱۹۵۸ آزمایش مسلسون – استال Meselson-Stahl نشان می دهد که ملکول DNA بصورت نیمه محافظت شده همانندسازی می کند.
۱۹۶۱ رمزهای ژنتیکی بصورت سه تایی مرتب می شوند.
۱۹۶۴ هاوارد تمین Howard Temin با به کار بردن ویروسهای RNA نشان داد که فرضیه مرکزی واتسون همیشه صحیح نیست.
۱۹۷۰ آنزیم های محدود کننده که در مطالعات روی باکتری هموفیلوس اینفلوئنزا Haemophilus influenzae کشف شده بود ، دانشمندان را در بریدن و الصاق DNA توانا می کند.
۱۹۷۷ ترادف ملکول DNA برای اولین بار توسط فرد سانگر Fred Sangr ، گیلبرت Walter Gilbert و ماکسام Allan Maxam که بطور مستقل کار می کردند ، مرتب شد.آزمایشگاه سانگر ژنوم کامل ترادف باکتریوفاژ را کامل کرد.
۱۹۸۳ کاری مولیس Kary Banks Mullis عمل زنجیره ای پلیمری که تکثیر DNA را آسان می کند ، کشف میکند.
۱۹۸۵ الک جفریس Alec Jeffreys اثر انگشت ژنتیکی را کشف می کند. ۱۹۸۹ ترادف اولین ژن انسان توسط فرانسیس کالین Francis Collin و چی تسویی Chee Tsui مشخص می شود.ژنی که پروتئین CFTR را کد می کند.
۱۹۹۵ ژنوم هموفیلوس اینفلوانزا اولین ژنومی است از یک ارگانیسم زنده آزاد که ترادف آن مشخص میشود.
۱۹۹۶ ساکارومایسز سرویزیه cerevisiae Saccharomyces اولین ترادف ژنتیکی یوکاریوتی است که مشخص می شود.
۱۹۹۸ اولین ترادف ژنوم یک یوکاریوت پرسلولی به نام کانور هابدیتیس الگانس C.elegans (یک نماتود) تعیین می شود.
۲۰۰۱ اولین پیش نویس ترادف ژنوم انسان همزمان توسط پروژه ژنوم انسان و مرکز ژنومیک کلرا Celera Genomic منتشر می شود.
۲۰۰۳ (۱۴ آوریل) تکمیل موفقیت آمیز پروژه ژنوم انسان با ترادف ۹۹% از ژنوم و با دقت ۹۹/۹۹ %.
۲۰۰۶ مارکوس پمبرلی Marcus Pembrey و بایرن Olov Bygren کتاب Sex-specifics, male line trans-generational responses in humans را که شواهدی بر اپی ژنز می باشد را منتشر کردند.
